Το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι αρχαίο Ελληνικό

 

Στην αρχαιότητα κατά διάρκεια του Νοέμβρη είχαν μία γιορτή που ονομαζόταν Πυανέψια ή Πυανόψια. Η γιορτή αυτή προς τιμή του Απόλλωνα γινόταν στην Αθήνα για τον γυρισμό του Θησέα από την Κρήτη που σκότωσε τον Μινώταυρο. Όταν έφθασαν σε ακτή της Αττικής ανακάτεψαν ότι είχαν από προμήθειες σε μια χύτρα τα έβρασαν και έκαναν ένα κοινό γεύμα. Κατά την διάρκεια της γιορτής που γινόταν για αυτό τον λόγο κοντά σε ναό του Απόλλωνα τα μικρά παιδιά που είχαν ζωντανούς και τους δύο γονείς περιέφεραν την Ειρεσιώνη στην πομπή. Η Ειρεσιώνη ήταν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης τυλιγμένο με μαλλιά (έρια). Πάνω της κρεμούσαν παντός είδος καρπούς από τους πρώτους που έβγαζε η γη. Αργότερα ο στολισμός της Ειρεσιώνης γινόταν και μπροστά στο σπίτι σε ένα δέντρο ελιάς ή με ένα κλαδί στην πόρτα και υπήρχε και ένα τραγούδι που μπορεί να μας θυμίσει κάλαντα για την εφορία της γης. Η Ειρεσιώνη παρουσιάζεται σε δύο έργα του Αριστοφάνη α) στους Ιππείς και β) στις Εκκλησιάζουσες.

Το στόλισμα του δέντρου απαγορεύτηκε στην Ελλάδα σαν ένα ειδωλολατρικό έθιμο από την στ΄ οικουμενική σύνοδο. Το έθιμο αυτό είχε μεταφερθεί στην Ευρώπη που αντί για ελιά υπήρχε το έλατο. Έτσι λοιπόν όταν ο Όθωνας μας έφερε ένα Βαυαρικό έθιμο που ήταν ο στολισμός ενός έλατου, στην ουσία μας έφερε ένα παλιό έθιμο που ήταν αρχαίο Ελληνικό και το είχαν απαγορεύσει.